Vuur

Laatavondlijk in gezellige kring rond het brandende vuur gezeten worden de ogen groter en ze gaan staren, de blikken staan op oneindig en de stemmen worden gedempter. Ieder kijkt in zijn kern, ieder dringt door in zijn wezen. Het is als eeuwen en eeuwen geleden, mensen die beschutting en warmte zoeken in een kring rond het vuur. We voelen het aan, iets gloeit in ons mee als kolen van diep onder de aarde, diep in onze grond.