Wat ligt het kleine zoontje van goed zes maand oud graag lekker zacht en warmpjes
bij zijn mama! Vroeger deed hij vlotjesweg de ronde op veelsoortige schoten, of kon je
met hem een tochtje doen doorheen de kamer. Nu is hij wat eenhandiger geworden.
Hij mag op de schoot van oma zitten, maar zijn papa komt binnen: hij lacht en kraait
en is verkocht en wil met papa gekke bekken trekken.
Hij kent zijn ouders nu zo goed: die van hem. Hij was een herfstvakantie lang met hen op
vakantie in het Heuvelland: flink vertroeteld.
Nu dus: na een tijdje moet hij hoogdringend weer aan de boezem van zijn mama.
Een knuffelbeertje in zijn handjes, een tutje in de mond: zo zalig liggen.
Straks soezelt hij weg. Zo vertederend is hij. Het eerste (achter)kleinkindje in de familie:
de lieveling van iedereen, van jong tot oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten