"met zijn eigen volk samen zijn, dat is het aards paradijs," zegt de oude vrouw die al jaren geleden haar man verloor. nu zijn er nog kinderen met vrouwen en mannen en kleinkinderen, en die zijn de eerste toeverlaat en de eerste vreugde.
maar het besef wordt na een pijnlijk verlies sterk uitgedrukt: "het aards paradijs."
o, als een mens het maar kon blijven bewonen en kon hij zieke en verlies maar ongedaan maken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten