Een verwondering:
het magere, tengere meisje
fleurt helemaal op
als ik naar haar vakantieplannen vraag.
Ze gaat met haar vriend en de hulp van vader
eigenhandig, van de grond af,
aan hun huis beginnen bouwen.
Zij zal handlanger spelen
en bijspringen waar ze kan.
Haar ogen glinsteren nu,
en ik zie een hart in haar kloppen
dat haar tenger lijkende lichaam
kracht geeft. En achter haar,
in mijn gedachten, zie ik haar
lopen stralen in een nieuw,
op wilskracht gebouwd huis.
In elke kamer zal ze reizen
naar de herinneringen aan
hoe alles waarin ze nu
als vanzelfsprekend loopt,
tot stand kwam.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten