In de luie zondagnamiddag aan de koffietafel
zit ieder zo ongenadig scherp getekend
door het fel invallend licht.
Je ziet plooien en zwakheden en sterfelijkheden
in lijven en lijnen van bekenden
die je door vertrouwdheid ook in hun dynamische,
sterke momenten in je geestesoog op kan roepen.
Die laat je winnen, en je kiest voor
het volle leven, hard tegen hard
met de op ieder onverbiddelijk veld winnende
lage en lege dood.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten