Het toneel.
Je zit en je kijkt
maar het doet je niet veel.
De acteurs als mensen
spreken je niet aan.
Het onderwerp laat je
eerder koud.
Er is geen vlam
waar je je handen
naar uit wil strekken.
Er is geen kleine kou in jou
die je er mee zou kunnen warmen.
En teveel stukjes toneel
uit het leven van alledag
zitten nog in je hoofd
na te roezemoezen.
Ze bezetten je hele scène
en blijven hun woorden herhalen
als hardnekkige souffleurs.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten