De moeder zwijgt als ze haar dochters bezig hoort.
De een geeft soms af op de ander, ze doen niet altijd
goed volgens elkaar en laten dat wederzijds ook,
subtiel of minder subtiel, horen.
De moeder zwijgt. Ze draagt ze
allemaal even warm in haar hart,
en al bloedt dat hart,
ze laat het niet merken
en blijft geven, geven, vol liefde
die alleen soms maar
niet begrijpend het hoofd schudt
en met de glimlach verder gaat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten