ergens in mij hangt een beeld van klokken of barometers waarop een mannetje en een vrouwtje binnen of buiten stonden naargelang het verwachte weer. bewolkt en killig: binnenshuis. zonnig en gezellig op komst: buitenpositie.
nu zie ik het weer in de gelukkige oude dag van de buren. ze doen de schoonmaak en kleine herstellingen links en rechts als het buiten maar niks is. daarbij zijn ze elkaars linker- en rechterhand, een paar paarden samen voor de ploeg. ze koken samen, ze maken samen taarten voor als de kinderen komen, ze staan aan het fornuis al roerende in confituur of appelmoes.
de vruchten daarvoor hebben ze geplukt op de mooie dagen als je 'leve het buitenleven!' kan roepen. dan planten ze hun groenten, dan harken en dan wieden ze, dan oogsten ze de vruchten van hun werk.
als de zon door de wolken valt, als het weer opvrolijkt doen ze ook hun wandelingetje, het vertrouwde toertje of iets korter of iets langer. dan lopen ze hopelijk mensen tegen het lijf om hun babbeltje te doen over de dingen in het leven: de gelukjes, de tegenslagen waar je van hoort, hoe de kleinkinderen het stellen, de gang van de grote wereld.
het is mooi om zien, het is een geluk om het te kunnen beleven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten