iets voor de meimaand en voor jonge meisjes: bloemenkransen vlechten met madeliefjes of met boterbloemen, of met ander bloeiend moois dat zich steelsgewijs aan elkaar laat vlechten. wilde rozen zonder doornen?
in ieder geval hangen ze de kleurrijke, kwetsbare slingers fonkelogend om de halzen van een zusje of een broertje of een speelse makker.
maar in een ietwat ver, misschien toch niet meer zo vaag verlangen schikken ze hun lentejuwelen in gedachten op de wilde haren, rond de ranke pols van hun gedroomde mooiste, liefste jongen.
in de meimaand, als de mooiste bloemen bloeien en het jonge hart.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten