soms is de realiteit de spreekwoordelijk harde realiteit. ze is onverbiddelijk, laat zich niet met gebeden vermurwen - en die ervaring is bitter. waarom moet het nu zo? een mens denkt aan alle alternatieven die zoveel beter waren geweest, maar de feiten zijn nu eenmaal de onweerlegbare feiten.
wat breng je er tegen in? weerbaarheid op zoveel mogelijk manieren. in de schaduw nog de zonnezijde zien. de optimist in je opsporen. oefenen in geduld, goede moed en alles wat je vroeger misschien te veel 'bond zonder naam' vond. uur aan uur, dag aan dag, gedachte na gedachte, nieuwe moed na oude moed, harteklop na harteklop, zonder te veel versagen en met in je binnenste de opwekkende gedachte aan goede mensen met een prachtig hart.