serres

de bloemenkweker is tevreden met wat zijn serres in al die jaren hebben opgebracht. hun dienst is gedaan, ze zijn versleten en hij kan met pensioen. hij maakt er zijn fierheid van ze niet te laten verkommeren, roesten, aan stukken vallen en verweren tot zielige spoken van vroeger. hij breekt ze af, verkoopt verwamingsbuizen voor oud ijzer, recycleert de beste houten geraamtestukken en het glas. daarvan maakt hij voor zichzelf en buren en vrienden serretjes voor de kleine kweek van bloemen en groenten: tomaten, wortels, boontjes, paprika's en pepers, water- en tuinkers, spinazie, en hoog tot in het gebinte ranken van druiven. met ambachtelijk plezier herzaagt en hertimmert en herlast en herpast hij de oude stukken tot nieuwe glazen kassen. zo deelt hij op zijn eigen manier hoveniersgeluk uit: zie ze staan blinken in al die tuintjes achter de huizen waar mannen en vrouwen in dagelijkse vreugdevolle pas en met werkzame handen naartoe gaan!