nu komt hij bij zijn schoonzus de hoog opwoekerende klimop van de muren snoeien. in zijn werkend leven deed hij veel arbeid op de knieën: hij zat in de aardbeienteelt en het witloof.
allemaal dicht tegen de grond, meneer, en vermoeiend aan de rug. maar hij zingt de lof van de aardbeien die nog tussen bedjes stro in volle grond werden geteeld, en die van het grondwitloof dat nu voor 95 procent hydrocultuur is geworden. het is er niet op verbeterd zegt hij, en ook op hem, boven de zeventig toch, zit er sleet, maar hij houdt zich zo goed als het kan. tuinkarweitjes opknappen bij vrienden en familie, en zo ergens komen, en zijn deel hebben aan de babbel en de gang van het leven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten