24 janujari.
Het Woestijnwandelpad volgen in Gooik, parel van het Pajottenland. Ondertussen speelt de zoon modderduivel langs het mountainbikeparcours. Het trage ritme en het snelle, het oude en het jonge. In een boerenlandschap van eeuwen her. Oude karrensporen, in valleien verscholen boerderijen, een kapel ter bescherming van het vee. Regenplassen met een vliesje ijs langs breedgeploegde akkers, kraaien vliegen op. De lucht aarzelt tussen wolken en wat zon. Het leven aarzelt tussen komaan en welneen. Ouders voeren hun kinderen naar het plaatselijk voetbalveld. Ze modderen zich vuil en douchen zich weer splinterjong met blozende wangen.
De oude wandelaar hinkt. Er liggen grote, rechte, oude bomen geveld. Het breed hek van de winterwei staat open. Koeien staan op stal. Hun hijgadem is hun verwarming. De wandelaar kiest uit zijn afgestapte dwaallandschap uiteindelijk twintig foto's maar er zijn duizenden stillevens in nog maar één klein dorp onder een wereldwijd voortwolkende hemel.