muntjes van 1,2 en 5 cent hebben ze maandenlang of langer in een grote pot apart gelegd - om de zakken niet nodeloos te verzwaren. maar nu zitten ze ermee, en alles moet worden nageteld om bij de bank uit te wisselen tegen forsere bedragen. honderden centjes tellen tot je ervan duizelt, maar je komt uiteindelijk bij getallen voor de komma uit.
is er niet zo heel veel kleingeld in ons dagelijks leven, en krijgen die kleine gebeurtenissen geen grotere gloed als je ze na langere tijd met een bredere blik in dankbaarheid overschouwt?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten