de kastanjelaar laat zijn niet-eetbare, in stekelige bolster gevatte vruchten vallen. altijd wegrapen voor je het gras afrijdt of je hebt kastanjepuree.
en met de eik hetzelfde: eikels die je telkens weer op mag rapen, ten hoogste om de vruchten zonder dopje aan de vetkalkoenen te voederen.
de den laat gul zijn dennenappels vallen op de oprit. buurvrouw is verbaasd dat het er zo lang zo veel kunnen zijn. maar ze stookt ze op in de kachel of in de bbq: ze zijn rap droog en licht ontvlambaar.
de notelaars staan, ietwat dom van de gemeente, net naast het fietspad geplant: goed om schaduw te geven maar als de bolsters en de noten - hoe welkom ook - vallen, schuiven de fietsen en vallen de berijders.
zo heeft alle groen zijn nadelen voor de mensen die het eigenlijk ondergeschikt en helemaal gehoorzaam aan hen zouden willen maken.
om van al die andere kleuren nog te zwijgen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten