vogels

"hoor, de koekoek," zegt de zoon. "o ja?" vraagt de moeder. "vogels, daar heb ik zo geen oog en oor voor, daar ben ik me niet zo bewust van," zegt ze. nochtans zijn ze overal in haar tuin: merels, mussen, koolmeesjes, houtduiven, eksters die overvliegen. ze hoort niet zo goed meer, misschien daardoor, maar toch ook, inderdaad: geen nieuwsgierigheid naar welke vogels hoe heten, hoe ze zingen, waar ze zitten, hoe ze nestelen. toch was er haar man die op alle mooie , glorierijke lentedagen 's morgens vroeg al niet in bed kon blijven en naar buiten moest om de vogels in ochtendkoor te horen zingen in bomen en bosjes en heggen en hagen, hij had er wel oren naar, in hem was er wel iets van de passie voor wat vogelliefhebbers dan noemen: onze gevederde vrienden. voor sommigen zijn vogels in alle groottes en vormen een feest.