zo'n zoon

bij de kapster klaagt ze haar hoge nood. daarnet zat ze, onder de knipschaar, op de kapperstoel nog af te lopen als een wekker - nu blijft ze in het deurgat staan terwijl de haarmevrouw zich tracht te concentreren op wie ze nu onder haar handen neemt. de praatster heeft wallen onder de ogen, ze is mager en taai van spanningen, ze raakt tussendoor telkens de arm van de coiffeuse aan, als om de bittere woorden dieper tot haar door te laten dringen.
over haar oudste zoon heeft ze het, weerspannig als geen, pas ongeluksgetal dertien, o zo moeilijk op school maar daar zien ze ook geen oplossing, hij blijft 's morgens liggen in zijn bed of er onder als ze hem naar de klas toe wil jagen. hij dreigde haar ooit al met een mes. ze gaf hem een nog langer en scherper uit de keukenlade en gilde: "steek maar, steek dan toch!" maar toen draaide hij zich om en liep weg.
nu weer: altijd en voor niets anders oog of tijd: bezig met zijn spelletjes, of zijn broer tergen tot de dood, en in bed willen blijven als het toch dringend schooltijd is en zij moet gaan werken. hij moet het huis uit, want ze betrouwt hem voor niets: wat spookt hij er anders misschien wel niet uit?
er zijn in haar leven blijkbaar mannen met voornamen naar wie ze kan bellen, maar het lijken geen papa's en minder nog opvoeders. ze belt hen, en ze zeggen: "haal er de politie maar bij!" en dat doet zij - wat doe je tegen zo'n verdomse rebel als kleine vrouw? en de politie komt, en dreigt met jeugdgevangenis en heropvoedingsgesticht... en begrijp je, zegt ze, hoe ik helemaal tilt sla en met de handen in het haar zit en niet weet wat ik moet doen?
en de kapster knikt en de ondertussen gekapte man heeft het met stijgende verbazing aanhoord en hij heeft er geen woorden voor, de klacht was duidelijk niet tot hem gericht, hij zat er met een soort gêne bij, maar zover was de vrouw duidelijk al heen: tot niets nog bij machte, wanhopig, ten einde raad - ze wou dat de hele wereld het hoorde en haar zou helpen. en de kapster helpt door te luisteren en voor de rest wacht ze nu nog op de hele wereld en op dringende, wanhopig afgesmeekte hulp voor ze er zelf helemaal bij instort.